In the Season Finale of MARJONLANDIA: Adventures in the Golden Tiger Castle (2)
Season 2, Season Finale
April 1, 2009
Alam ko. I shouldn't blog na.
Sorry. Stubborn talaga ako.
Kasiyahan ko to eh. HAHA!
Kung ganito lang naman...
Sana April Fool's na lang ang Buong Buhay na 'to!
Isang napakagandang Wednesday morning, nagising ako sa bahay namin sa Filinvest at nagstretch.
Lumabas ako at naamoy na ang hotdog, eggs and ginisang gulay sa baba.
Syempre, PG ako, baba ako kagad. Pumapak ako ng konting repolyo at tumunghay (tumingala in normal Tagalog, haha).
7.. A...M...
7 AM.
Ano meron?
May nakalimutan ba ko?
Alzheimer's...
Tita: "Bilisan mo na, pupunta ka pa ng Sampaloc."
Ay puta. CLEARANCE! Naiwan ko kasi sa Sampaloc yung uniform ko. So uuwi pa ko. Dapat ko kasing pumunta sa school by 1 PM (pero pinalabas ko na 8 AM para bigyan ako ng dagdag na pera panglunch. Haha).
Hinatid ko Tita ko papunta sa office at dumiretso sa bahay.
At papasok na ng banyo upang maligo.
Biglang nagtext ang pinsan ko.
Kuya Chris: Asan ka?
Marjon: Galing Filinvest, sa Sampaloc na. Bakit?
Kuya Chris: Kailangan kong magpa-check up. Puntahan mo nga ako sa condo ko. Di ako makatayo eh.
Marjon: Teka teka teka! Papunta na ko.
Kuya Chris: Tawag ka dito.
(landline na)
Marjon: Papunta na ko. Mag-uuniform na muna ko para diretso na ko school.
Kuya Chris: Huwag ka na pumasok!
Marjon: Bakit naman?
Kuya Chris: Kasi ULOL KA! APRIL FOOLS NGAYON!
Ay pota. May ganyan pala sa Pilipinas. Muntik ko na i-risk ang katawan ko from suffering BO dahil di ako naligo at nag-uniform lang.
Moving on. Pumunta na ko ng school ng 10 AM(Atat talaga). Umupo. Nagfathom. Problemado eh.
Una, kung papasa pa ba ko sa lecheng Filipino na yan?
Putangina talaga makakapatay ako pag bumagsak ako. Sana pala lagi akong maaga sa Filipino para napacheck ko yang mga pesteng talaarawan na yan.
Ikalawa, kung bakit ganun? Kung kelan handa ka na at balak mong sabihin sa taong yun na may gusto ko sa kanya, tsaka nya sinabing may gusto syang iba?
Aray.
Akala ko di na ko magkakaproblema sa love.
Kausap ko siya kagabi. Habang nag-eenjoy magshare tungkol sa gusto niya, isa-isang napuputol ang coronary veins at arteries ko. So yun. Nagpepretend na lang ako na I'm having fun talking to her pero in fact I'm in pain, crying inside. Behind those laughs were tears.
May pag-asa pa ba ko? Feeling ko naman magiging masaya siya sa taong yun. Kilala ko yung tao eh. Di lang basta kilala. He's my bestfriend (mukhang marami akong bestfriend, pero isa lang talaga. haha. Feeling close nga kasi ako).
So ano ginawa ko? Syempre sino tinanong ko on what to do? Bestfriend ko. Ang tanga. Eh he likes her, too. Bakit naman ako hihingi ng advice sa karibal ko?
Wala akong galit sa kahit isa sa kanila. Or tampo at least. Wala talaga. Naiinis ako sa fact na it has to be this difficult. Nagdidilemma na ko. Sino pipiliin ko?
The one you love whom youve known for a while, or the one who's been with you for a longer time who knows you better than yourself?
Nakita ko si Chiicko and Jayvi. OMG! May kasama na ko! Di ko na maiisip to. I should have fun with them. DI ako nagkamali! I lost track of what I was thinking. Sinamahan ko sila ilakad ang CSDT stuff nila at kumain kami ng napakasaraaap na liempo chops for lunch. Grabe sinabaw namin yung sauce. HAHA! Jayvi!! I miss you!! Haha!
1 PM - The Moment of Truth (ang cliche talaga)
Grabe I was too preoccupied by what I was thinking about. Nakalimutan ko. May mas malalang problema pa palang kelangang problemahin.
Salas...Obias...Perez....ENRIQUEZ.
Makukuha ko na clearance ko. Di ko pa nakikita grades ko so eto lang talaga makakapagsabi kung bagsak ako sa Filipino or kung san man.
English: PASS (Uy Thanks Ma'am Flo-Rida pero my grade is so low low low low)
Math: PASS (Alright! Di ko kailangan ng EK! HAHA!)
SA: PASS (It's meeee! All the way from Turkey!! Wala ako natutunan sayo!)
Psych: PASS (Ang saya saya. Wala rin ako natutunan pero kamusta ang grade ko dito!! HAHA!!)
Theo: PASS (Bati na kami, okay naman sya eh. HAHA Caviar Mayhem)
Bio 102: PASS (Weeeeheeee!!! Proud ako. Majors to eh.)
Bio 102 L: PASS (As expected mababa)
OMG OMG OMG
Filipino: PASS!!!!! (ALABYU CASTRO!! FRIENDS TAYO!!!!)
----
Naaawa na ko sa parents ko. Pagbubutihin ko na talaga next sem. Walang line of 2! HAHA! It's a must!
----
Sumama ako sa bahay ng friend ko with another friend. Hmm. Ang saya...naman nila. Haha. Pinapanood ko lang sila. At nag-iisip.
Akala nga nila galit ako sa kanila kasi sasama-sama ako, di ako magsasalita masyado. HOY! Ako lang ang may Paranoid PD dito! Walang eeksena sa show ko!
After ilang hours.
Nagsiuwian na.
Kinabukasan...
Tinext ko yung friend ko. At kinwento ko nga ang nangyayaring commotion sa loob ko.
Reply nya?
"You can't force someone you like to like you back. It hurts kasi umasa ka that there's chance. Pero in time, you'll learn to forget and move on. ro in time"
Hindi ko alam kung san nanggaling yung "ro in time". Halatang typographical error. Pero it's either ang tanga tanga nya at naulit nya ang mga katagang "Pero in time" or type nya lang magdrama at magpahabol ng linyang "Bro, in time". Dami kong nalalaman.
Anyways..
Leche talaga. Ganun ba talaga ako? Well ako kasi, pag di ko matanggap ang isang bagay na nangyayari, pinagpipilitan ko pa rin ang GUSTO ko mangyari.
Sabi niya, I shouldn't rush. 17 pa lang daw ako eh.
17 and NGSB. (Oh para sa mga tanga, No Girlfriend Since Birth yan. Masaya na kayo?)
Kelan ba unang nagka-boyfriend ang sister ko? 11 nun amp.
So doble-dobleng kahihiyan na yun on my part. Unang-una, babae sya. Ikalawa, bata sya.
Pero yun ba yun? Dahil PRESSURED ako magkaroon ng girlfriend? Napaisip ako.
Sana ganun nga. Para di masyadong masakit mabigo. Pero hindi. I genuinely feel that I love her. Love ha. Infatuation? Sana. Pero hindi eh.
---
Tinext ko siya. Tinukso ko siya sa friend ko.
Girl: Bakit mo ba ko tinataboy sa kanya? Nagseselos ka ba?
Marjon: Bat naman ako magseselos? Wala akong karapatang magselos.
Girl: Seryoso ka na nyan?
Marjon: Hmm. Ata?
Girl: Parang si (censored) lang ah.
Marjon: E di seryoso na kung seryoso
Girl: Di nga? May gusto ka ba sakin?
(long pause)
Di ko alam kung ano sasabihin eh. Kung sabihin kung oo, di ako handang masaktan pa ng todo-todo to the 10th power.
Marjon: Eh kung sabihin kong oo?
Girl: Bakit di mo naparamdam sakin na gusto mo ko?
Ayun kasi. Di nya maramdaman. Ewan ko. Fault ko rin naman eh. Nilalandi ko karamihan ng mga babae. Sweet ako sa female friends ko. :) Kaya siguro, pag humihirit ako, joke lang para sa kanya.
Does she like me? Ewan ko. Ayoko naman i-like ako ng person kasi like ko sya. Gusto ko. Genuine ang feeling. As in nanggaling talaga sa kanya. Ayoko ng pilit. I told her I'm gonna give up. Pero should it be this way?
I wanna make my first relationship special. And I want it to be true and longlasting (everlasting, if possible).
So do I have to rush? Dun ang tama ni Friend. Hindi. I really need to be the passive type of person right now. I don't need to seek but I need to be sought. Yep that's what I'm gonna do.
So yun na. Masaya ang buong sem na to. At least, super dami ko nakilala. At sabi ko nga, andaming life-changing experiences kaya napakaspecial sakin ng sem na to. Mas naging realistic ako and I knew myself better than ever before.
Tingnan na lang natin kung ano mangyayari sa susunod. :)
Main theme ng season: Go with the flow, baby!
See you next sem!
WEEEEEEEEEEEEE
XD
DX
-rjon
April 1, 2009
Alam ko. I shouldn't blog na.
Sorry. Stubborn talaga ako.
Kasiyahan ko to eh. HAHA!
Kung ganito lang naman...
Sana April Fool's na lang ang Buong Buhay na 'to!
Isang napakagandang Wednesday morning, nagising ako sa bahay namin sa Filinvest at nagstretch.
Lumabas ako at naamoy na ang hotdog, eggs and ginisang gulay sa baba.
Syempre, PG ako, baba ako kagad. Pumapak ako ng konting repolyo at tumunghay (tumingala in normal Tagalog, haha).
7.. A...M...
7 AM.
Ano meron?
May nakalimutan ba ko?
Alzheimer's...
Tita: "Bilisan mo na, pupunta ka pa ng Sampaloc."
Ay puta. CLEARANCE! Naiwan ko kasi sa Sampaloc yung uniform ko. So uuwi pa ko. Dapat ko kasing pumunta sa school by 1 PM (pero pinalabas ko na 8 AM para bigyan ako ng dagdag na pera panglunch. Haha).
Hinatid ko Tita ko papunta sa office at dumiretso sa bahay.
At papasok na ng banyo upang maligo.
Biglang nagtext ang pinsan ko.
Kuya Chris: Asan ka?
Marjon: Galing Filinvest, sa Sampaloc na. Bakit?
Kuya Chris: Kailangan kong magpa-check up. Puntahan mo nga ako sa condo ko. Di ako makatayo eh.
Marjon: Teka teka teka! Papunta na ko.
Kuya Chris: Tawag ka dito.
(landline na)
Marjon: Papunta na ko. Mag-uuniform na muna ko para diretso na ko school.
Kuya Chris: Huwag ka na pumasok!
Marjon: Bakit naman?
Kuya Chris: Kasi ULOL KA! APRIL FOOLS NGAYON!
Ay pota. May ganyan pala sa Pilipinas. Muntik ko na i-risk ang katawan ko from suffering BO dahil di ako naligo at nag-uniform lang.
Moving on. Pumunta na ko ng school ng 10 AM(Atat talaga). Umupo. Nagfathom. Problemado eh.
Una, kung papasa pa ba ko sa lecheng Filipino na yan?
Putangina talaga makakapatay ako pag bumagsak ako. Sana pala lagi akong maaga sa Filipino para napacheck ko yang mga pesteng talaarawan na yan.
Ikalawa, kung bakit ganun? Kung kelan handa ka na at balak mong sabihin sa taong yun na may gusto ko sa kanya, tsaka nya sinabing may gusto syang iba?
Aray.
Akala ko di na ko magkakaproblema sa love.
Kausap ko siya kagabi. Habang nag-eenjoy magshare tungkol sa gusto niya, isa-isang napuputol ang coronary veins at arteries ko. So yun. Nagpepretend na lang ako na I'm having fun talking to her pero in fact I'm in pain, crying inside. Behind those laughs were tears.
May pag-asa pa ba ko? Feeling ko naman magiging masaya siya sa taong yun. Kilala ko yung tao eh. Di lang basta kilala. He's my bestfriend (mukhang marami akong bestfriend, pero isa lang talaga. haha. Feeling close nga kasi ako).
So ano ginawa ko? Syempre sino tinanong ko on what to do? Bestfriend ko. Ang tanga. Eh he likes her, too. Bakit naman ako hihingi ng advice sa karibal ko?
Wala akong galit sa kahit isa sa kanila. Or tampo at least. Wala talaga. Naiinis ako sa fact na it has to be this difficult. Nagdidilemma na ko. Sino pipiliin ko?
The one you love whom youve known for a while, or the one who's been with you for a longer time who knows you better than yourself?
Nakita ko si Chiicko and Jayvi. OMG! May kasama na ko! Di ko na maiisip to. I should have fun with them. DI ako nagkamali! I lost track of what I was thinking. Sinamahan ko sila ilakad ang CSDT stuff nila at kumain kami ng napakasaraaap na liempo chops for lunch. Grabe sinabaw namin yung sauce. HAHA! Jayvi!! I miss you!! Haha!
1 PM - The Moment of Truth (ang cliche talaga)
Grabe I was too preoccupied by what I was thinking about. Nakalimutan ko. May mas malalang problema pa palang kelangang problemahin.
Salas...Obias...Perez....ENRIQUEZ.
Makukuha ko na clearance ko. Di ko pa nakikita grades ko so eto lang talaga makakapagsabi kung bagsak ako sa Filipino or kung san man.
English: PASS (Uy Thanks Ma'am Flo-Rida pero my grade is so low low low low)
Math: PASS (Alright! Di ko kailangan ng EK! HAHA!)
SA: PASS (It's meeee! All the way from Turkey!! Wala ako natutunan sayo!)
Psych: PASS (Ang saya saya. Wala rin ako natutunan pero kamusta ang grade ko dito!! HAHA!!)
Theo: PASS (Bati na kami, okay naman sya eh. HAHA Caviar Mayhem)
Bio 102: PASS (Weeeeheeee!!! Proud ako. Majors to eh.)
Bio 102 L: PASS (As expected mababa)
OMG OMG OMG
Filipino: PASS!!!!! (ALABYU CASTRO!! FRIENDS TAYO!!!!)
----
Naaawa na ko sa parents ko. Pagbubutihin ko na talaga next sem. Walang line of 2! HAHA! It's a must!
----
Sumama ako sa bahay ng friend ko with another friend. Hmm. Ang saya...naman nila. Haha. Pinapanood ko lang sila. At nag-iisip.
Akala nga nila galit ako sa kanila kasi sasama-sama ako, di ako magsasalita masyado. HOY! Ako lang ang may Paranoid PD dito! Walang eeksena sa show ko!
After ilang hours.
Nagsiuwian na.
Kinabukasan...
Tinext ko yung friend ko. At kinwento ko nga ang nangyayaring commotion sa loob ko.
Reply nya?
"You can't force someone you like to like you back. It hurts kasi umasa ka that there's chance. Pero in time, you'll learn to forget and move on. ro in time"
Hindi ko alam kung san nanggaling yung "ro in time". Halatang typographical error. Pero it's either ang tanga tanga nya at naulit nya ang mga katagang "Pero in time" or type nya lang magdrama at magpahabol ng linyang "Bro, in time". Dami kong nalalaman.
Anyways..
Leche talaga. Ganun ba talaga ako? Well ako kasi, pag di ko matanggap ang isang bagay na nangyayari, pinagpipilitan ko pa rin ang GUSTO ko mangyari.
Sabi niya, I shouldn't rush. 17 pa lang daw ako eh.
17 and NGSB. (Oh para sa mga tanga, No Girlfriend Since Birth yan. Masaya na kayo?)
Kelan ba unang nagka-boyfriend ang sister ko? 11 nun amp.
So doble-dobleng kahihiyan na yun on my part. Unang-una, babae sya. Ikalawa, bata sya.
Pero yun ba yun? Dahil PRESSURED ako magkaroon ng girlfriend? Napaisip ako.
Sana ganun nga. Para di masyadong masakit mabigo. Pero hindi. I genuinely feel that I love her. Love ha. Infatuation? Sana. Pero hindi eh.
---
Tinext ko siya. Tinukso ko siya sa friend ko.
Girl: Bakit mo ba ko tinataboy sa kanya? Nagseselos ka ba?
Marjon: Bat naman ako magseselos? Wala akong karapatang magselos.
Girl: Seryoso ka na nyan?
Marjon: Hmm. Ata?
Girl: Parang si (censored) lang ah.
Marjon: E di seryoso na kung seryoso
Girl: Di nga? May gusto ka ba sakin?
(long pause)
Di ko alam kung ano sasabihin eh. Kung sabihin kung oo, di ako handang masaktan pa ng todo-todo to the 10th power.
Marjon: Eh kung sabihin kong oo?
Girl: Bakit di mo naparamdam sakin na gusto mo ko?
Ayun kasi. Di nya maramdaman. Ewan ko. Fault ko rin naman eh. Nilalandi ko karamihan ng mga babae. Sweet ako sa female friends ko. :) Kaya siguro, pag humihirit ako, joke lang para sa kanya.
Does she like me? Ewan ko. Ayoko naman i-like ako ng person kasi like ko sya. Gusto ko. Genuine ang feeling. As in nanggaling talaga sa kanya. Ayoko ng pilit. I told her I'm gonna give up. Pero should it be this way?
I wanna make my first relationship special. And I want it to be true and longlasting (everlasting, if possible).
So do I have to rush? Dun ang tama ni Friend. Hindi. I really need to be the passive type of person right now. I don't need to seek but I need to be sought. Yep that's what I'm gonna do.
So yun na. Masaya ang buong sem na to. At least, super dami ko nakilala. At sabi ko nga, andaming life-changing experiences kaya napakaspecial sakin ng sem na to. Mas naging realistic ako and I knew myself better than ever before.
Tingnan na lang natin kung ano mangyayari sa susunod. :)
- Nothing is a waste of time if you use the experience wisely.
- -Rodin
Main theme ng season: Go with the flow, baby!
See you next sem!
WEEEEEEEEEEEEE
XD
DX
-rjon
posted by Marjonkz @ 10:56 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home